Nieuwsarchief 2022
01 december 2022 (aangevuld op 13 december 2022)
Nieuwe aanwinst in mijn collectie
hardware synthesizers en MIDI controllers:
ROLI - Seaboard Block
Wie mijn een beetje volgt weet dat ik een grote fan ben van de ROLI Seaboard RISE 49 die ik in 2017 gekocht heb. Deze MIDI controller heeft geen standaard (piano) synthesizerklavier maar wel zogenaamde KeyWAVES die gemaakt zijn uit zacht silicone:
Daardoor is het gehele speeloppervlak gevoelig voor positionering en druk waardoor er 'Five Dimensions of Touch' zijn die onderverdeeld zijn in:
- Strike: het aanslagen van een keywave en komt overeen met MIDI CC 'velocity' (dus het zacht of hard aanslagen van een pianotoets)
- Glide: het horizontaal bewegen van je vinger op een keywave voor vibrato en glissando en komt overeen met MIDI CC 'pitch bend'
- Silde: het verticaal bewegen van je vinger op een keywave voor bv. het openen van een filter of het overgaan naar een andere klank (bv. een pianoklank die gradueel verandert in een trompet) en komt overeen met MIDI 'polyphonic aftertouch'
- Press: het induwen van het speeloppervlak voor bv. het laten aanzwellen van een klanken komt overeen met MIDI 'channel pressure' (of 'monophonic aftertouch')
- Lift: de snelheid van loslaten van een keywave (bv. snel loslaten snijdt de klinkene noot af, traag loslaten doet de klinken noot nog even zacht doorklinken) en komt overeen met MIDI CC 'release velocity'
Ik heb in 2017 verschillende uitgebreide posts aan de ROLI Seaboard RISE 49 gewijd dus meer info kan je alsnog terugvinden op:
Enkele dagen geleden was ik, na een tip van een Nederlandse vriend die er op mijn aanraden net zelf eentje had aangekocht, in de mogelijkheid aan een redelijke prijs een tweedehands ROLI Seabord Block aan te kopen. Dit is de kleinste van de ROLI Seaboards, wordt al enkele jaren niet meer gemaakt en is daardoor eerder zeldzaam geworden. Dit heeft uiteraard als nadeel dat je er vandaag ook nog makkelijk de originele nieuwprijs voor betaalt (of soms vraagt men zelfs het dubbele van de nieuwprijs).
De ROLI Seaboard Block behoort tot de ROLI Blocks, dit is een modulair systeem met meerdere types MIDI controllers, de ROLI Seabord Block is daar dan de Seaboard module van:
Je kan deze ROLI Blocks modules magnetisch met elkaar verbinden tot een grote MIDI controller met maximum 5 modules. Zo kan je bv. ook twee ROLI Seabord Blocks aan elkaar klikken tot een min of meer doorlopend klavier met 49 KeyWAVES, waarbij de KeyWAVES zelf elkaar netjes en correct gepositioneerd opvolgen. Maar het speelvlak is dan in het midden uiteraard wel onderbroken wat lastig kan zijn als je in het midden een 'Glide' wil doen, want als je naar de 2de Seaboard Block glijdt en deze aanraakt wordt er een nieuwe noot gespeeld en stopt de vorige noot met klinken omdat je vinger het contact verliest met de eerste Seaboard Block...
Het ROLI Blocks systeem is vooral gemaakt om erg draagbaar te zijn, wat ook wil zeggen dat de KeyWAVES op de ROLI Seabord Block 20% kleiner zijn dan op een ROLI Seaboard RISE 25 en 49. Dit is een vergelijking tussen een Seaboard RISE 25 en een Seaboard Block:
Ik de ROLI Seabord Block vooral gekocht om makkelijk buiten de studio met een laptop toch de 'Five Dimensions of Touch' beschikbaar te hebben in een handig en draagbaar formaat. Mijn ROLI Seaboard RISE 49 kan dan steeds op zijn plaats blijven liggen in de studio met uiteraard veel minder risico op beschadiging van zijn aluminium behuizing (de behuizing van een ROLI Seabord Block is gemaakt van duurzaam plastic).
Btw, ik heb eerder kleine handen, dus is de ROLI Seabord Block voor mij een beetje gemakkelijker om te bespelen dan mijn ROLI Seaboard RISE 49, maar tegelijkertijd merk ik dat de ROLI Seaboard RISE 49 toch iets nauwkeuriger te bespelen valt omdat de KeyWAVES 20% groter zijn dan op een ROLI Seabord Block. Wat alleen maar logisch is :-)
Toevoeging op 13 december 2022:
Per toeval heb ik de afgelopen dagen nog een tweede ROLI Seabord Block kunnen aankopen en tot mijn grote verbazing is dit een zeldzame 'Limited Edition' versie! Deze versie is namelijk geheel zwart zonder de standaard witte streep rondom rond zoals te zien is op alle andere afbeeldingen in deze post. Dit is een afbeelding van een ROLI Seabord Block Limited Edition:
De ROLI Seabord Block Limited Edition was de eerste batch van ROLI Seabord Block's die in november 2016 beschikbaar kwam, vanaf batch 2 in 2017 werd het dan de standaard versie met de witte streep rondom rond. Vanuit marketing standpunt gezien zal deze limited edition wellicht wereldwijd vooral bij VIP's, reviewers en influencers terecht gekomen zijn, dus is het toch wel bijzonder dat ik er zomaar eentje in mijn handen kreeg.... En nog wel aan prijs die aanzienlijk lager was dan de eerste die ik kocht, de verkoper was duidelijk niet op de hoogte van het feit dat hij een ROLI Seabord Block Limited Edition verkocht en ik heb het pas ontdekt na het openen van het postpakketje...
Maar technisch gezien zijn ze echter identiek aan elkaar en hij werkt ook perfect samen met mijn standaard versie. Het verschil is dus enkel esthetisch + het feit dat het de eerste batch ooit was. Maar toch kan ik er alleen maar blij om zijn want volledig zwart vind ik een Seabord Block toch echt wel veel mooier
01 september 2022
Delta Music Belgium heeft eindelijk een SSL!
Oeps, fout bericht en logo, dit is het juiste:
www.deltamusic.be heeft eindelijk SSL!
SSL of 'Solid State Logic' is uiteraard de wereldvermaarde mengtafelfabrikant uit het Verenigd Koninkrijk, denk bv. maar aan de legendarische SSL 4000 G+ analoge mengtafels uit de jaren '80 zoals deze:
Maar de kans dat ik ooit een SSL mengtafel zou kopen is zo goed als onbestaande aangezien ik met Pro Tools | HDX werk wat uiteraard de ultieme digitale mengtafel is... In Pro Tools | HDX heb ik trouwens zeer goede plugins van Brainworx (de 'bx_consoles') die verschillende types oude analoge SSL mengtafels emuleren, waaronder ook de SSL 4000 G en ook nog de recentere SSL 4000 E en de SSL 9000 J... En telkens met ingebouwde “Tolerance Modeling Technology” waardoor elk SSL mengtafelkanaal in Pro Tools | HDX een beetje afwijkt van de andere kanalen, net zoals bij echte analoge mengtafels het geval is... En het stopt niet bij SSL want ik heb ook nog de Brainworx bx_console AMEK 9099 (een AMEK 9098i emulatie), de bx_console N (een Neve VXS emulatie) en de bx_console Focusrite SC (een emulatie van de mengtafel in de legendarische AIR Montserrat studio van George Martin van The Beatles).
Maar genoeg over die oude dinosaurus mengtafels, want SSL staat in dit geval natuurlijk voor 'Secure Socket Layer'. Dit is een methode om de communicatie tussen een webserver en de bezoeker te versleutelen, zodat de gegevens onderweg niet afgeluisterd kunnen worden. Op zich is dit op dit niet per se nodig voor www.deltamusic.be aangezien er nergens op de website formulieren in te vullen zijn of mails verstuurd kunnen worden...
Maar ik ben overgestapt naar een nieuwe webhosting provider waar SSL gratis in de prijs inbegrepen is + tegenwoordig is het sowieso een standaard vereiste dat er zo een gesloten hangslotje voor je domeinnaam staat en de server https:// gebruikt in plaats van https:// dus... vanaf heden heeft www.deltamusic.be ook zo een gesloten hangslotje! Joepie!
31 mei 2022
In memoriam
Dave Smith
1 april 1950 - 31 mei 2022
En nog een week later is dit het 6de In Memoriam in 2022 voor een belangrijk figuur uit de muziekwereld...
Ditmaal gaat het niet om het overlijden van een bekende muzikant of componist maar wel over een Amerikaanse ingenieur in de electronica en computerwetenschappen (hoewel hij ook een muzikant was). Dave Smith was een van de grondleggers van de synthesizers zoals we die vandaag kennen. Hij was de oprichter van het bedrijf 'Sequential Circuits' in 1974 en was rechtstreeks verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de legendarische 'Prophet-5' synthesizer in 1979, de eerste polyfone synthesizer met een ingebouwde micro-processor waardoor je klanken kon opslaan in een geheugen.
Bovenstaande foto is van een originele Prophet-5, maar je kan sinds 2020 een nieuwe, modernere versie van de Prophet-5 kopen, de Prophet-5 van 'Sequential'. Dit bedrijf is de hedendaagse incarnatie van het originele bedrijf Sequential Circuits dat in 1987 zijn deuren noodgedwongen had moeten sluiten wegens te klein en te weinig kapitaal om de concurrentie met andere synthesizerfabrikanten aan te kunnen. Dave Smith had zijn bedrijf dan ook noodgedwongen moeten verkopen aan Yamaha en was daardoor de rechten op het gebruik van de naam 'Sequential Circuits' verloren. In 2002 heeft Dave Smith alsnog het bedrijf 'Dave Smith Instruments' opgericht om opnieuw zelf synthesizers te kunnen ontwerpen en bouwen. In 2014 heeft Yamaha hem echter de rechten op het gebruik van de originele naam 'Sequential Circuits' teruggeschonken. In 2015 heeft Dave Smith dan meteen een nieuw bedrijf opgericht waarbij de naam 'Sequential' een ingekorte versie van de originele naam 'Sequential Circuits' is.
Dit is een foto van een Sequential Prophet-5 ter vergelijking met bovenstaande foto:
Deze recente Sequential Prophet-5 heeft in tegenstelling tot de originele versie uiteraard wel een ingebouwde MIDI-interface. Trouwens, Dave Smith was in 1981, samen met Ikutaro Kakehashi (oprichter van Roland), verantwoordelijk voor het ontwikkelen van MIDI (Musical Instrument Digital Interface) waardoor synthesizers, sequencers en drummachines met elkaar kunnen communiceren. Het was op de Winter NAMM Show in Anaheim, California (USA) in 1983 dat voor de eerste keer in het openbaar 2 synthesizers via MIDI met elkaar communiceerden en dit waren een Sequential Circuits Prophet-600 met Roland Jupiter-6, zoals te zien op onderstaande foto:
© MIDI Manufacturers Association
Ter info: toen Dave Smith in 2014 de rechten op de naam 'Sequential Circuits' teruggeschonken kreeg van Yamaha was dit na aandringen door Ikutaro Kakehashi en uit dankbaarheid door Yamaha voor de bijdrage van Dave Smith aan de ontwikkeling van MIDI die ondertussen een wereldwijde standaard was geworden.
Samengevat is het belang van Dave Smith voor de wereld van de synthesizers en elektronische muziekproductie dan ook absoluut niet te onderschatten... En bijgevolg ook voor mij persoonlijk want ik werk al sinds mijn eerste stappen in de muziekwereld met synthesizers en MIDI.
Ik ben Dave Smith weleens voorbij gelopen op enkele muziekbeurzen maar ik heb nooit met hem gesproken. Ik heb ook nooit een Prophet-5 of andere door Dave Smith ontworpen analoge synthesizer gehad om de eenvoudige reden dat Amerikaanse synthesizers in de jaren '80 heel erg duur waren. Ik was toen vooral aangewezen op de goedkopere Japanse synthesizers van Roland en Korg + ik vond (en vind nog steeds) dat deze ook mooier en wat gepolijster klinken dan die eerste Amerikaanse synthesizers van bv. Sequential Circuits, Oberheim, Moog, enz...
Enkele jaren geleden heb ik wel een Prophet-X gekocht van Sequential, maar een Prophet-X heeft eigenlijk weinig tot niets met de legendarische Prophet-5 synthesizer te maken want de Prophet-X is geen analoge synthesizer zoals de Prophet-5. Een Prophet-X is namelijk een geheel digitale synthesizer en sampler, maar wel met erg mooi klinkende analoge filters.
Dave Smith heeft trouwens de Prophet-X mee ontworpen, dus uiteindelijk heb ik toch nog een stuk van van zijn werk in mijn studio staan (als je tenminste alle ingebouwde MIDI-interfaces op zo goed als al mijn andere synthesizers buiten beschouwing laat). Er zitten in mijn Prophet-X trouwens ook samples in van Dave Smith's persoonlijke Prophet-5, de allerlaatste originele Prophet-5 die gemaakt werd, een Prophet-5 rev 1.3 (unit number 6427) uit 1984 (niet dat dit zo speciaal is, want deze collectie is gewoon online te koop bij sample library producent 8DIO).
En om af te sluiten en als eerbetoon, een gestyleerde voorstelling van een 5-pin DIN MIDI connector...
Hulde aan Dave Smith want zonder hem had mijn leven er allicht helemaal anders uitgezien...
26 mei 2022
In memoriam
Andrew Fletcher
28 juli 1961 - 26 mei 2022
En exact een week later moet ik een 5de overlijden melden in 2022...
Als liefhebber en verzamelaar van synthesizers is de Britse synthpopformatie Depeche Mode voor mij van dag één erg belangrijk geweest en het is dan ook met grote droefheid dat ik het overlijden van groepslid Andrew Fletcher moet melden. Hij was 1 van de nog 2 resterende stichtende leden van Depeche Mode. Samen met Vince Clarke richtte Andrew Fletcher in 1976 de band 'No Romance In China' op om na enkele naamsveranderingen in 1980 samen met extra leden Martin Gore en Dave Gahan de band Depeche Mode op te richten (in 1981 verliet Vince Clarke echter de band en kwam in 1982 Alan Wilder erbij die lid bleef tot 1995).
Andrew Fletcher was de leidende figuur achter Depeche Mode, de lijm die alles samenhield tot op de dag van vandaag. In de studio was hij de drijvende kracht en motivator, maar live op het podium bleef hij eerder op de achtergrond met zanger/gitarist Martin Gore en vooral zanger Dave Gahan duidelijk op de voorgrond.
Ik heb Depeche Mode eigenlijk maar 3 keer live gezien, de eerste keer was in 1985 met de 2 legendarische concerten op het Torhout/Werchter rockfestival (ik was aanwezig op de 2de dag in Werchter). Daar werden ze verguisd door het rockminnend publiek omdat ze met backing tapes durfden te werken en dat werd toen absoluut niet aanvaard. Deze 2 concerten met alle negatieve reacties vanuit het publiek en vooral hoe ze ongenadig werden neergesabeld in de Belgische muziekpers hebben toen een heel diepe indruk gemaakt op de leden van Depeche Mode...
De tweede keer dat ik Depeche Mode live heb gezien was pas 24 jaar later in 2009 op TW Classics en dan nog een derde keer in 2013 op het Rock Werchter Festival. Dus eigenlijk heb ik ze 3 keer op dezelfde plaats gezien, maar de naam van het festival was telkens anders.
Of het overlijden van Andrew Fletcher ook het einde van Depeche Mode zal betekenen valt nog af te wachten, maar misschien dat Martin Gore en Dave Gahan ex-lid Alan Wilder wel terug mee aan boord nemen, wie weet...
19 mei 2022
In memoriam
Vangelis
(Evanghelos Odysseas Papathanassiou)
29 maart 1943 - 17 mei 2022
Vandaag moet ik een 4de overlijden melden in 2022...
En wel het overlijden van mijn grootste idool...
De man die ik beschouw als de beste componist ooit...
En mijn grootste inspiratiebron...
Vandaag werd officieel bekend gemaakt dat Evanghelos Odysseas Papathanassiou eergisteren op 17 mei 2022 in Parijs overleden is...
Vele mensen kennen Vangelis vooral van de vele filmmuziek die hij geschreven heeft, uiteraard vooral van 'Chariots of Fire' (1981) waarvoor hij een Oscar ontving, of voor de muziek die hij schreef voor 'Blade Runner' (1983) en had hij zelfs een regelrechte hit met 'Conquest of Paradise' (1995). Maar hij schreef ook nog muziek voor films als 'Missing', 'Bitter Moon', 'El Greco', enz...
Maar voor mij gaat de band met Vangelis veel verder terug dan zijn bekende filmmuziek, want de eerste vinyl langspeelplaat (LP) die ik ooit kocht was van Vangelis. Het was de LP 'Albedo 0.39' uit 1976 en ondertussen bezit ik zo ongeveer al zijn werk denk ik, maar uiteraard niet op LP maar wel op CD. Feitelijk is het bovenstaande niet helemaal correct want de eerste LP die ik ooit kocht was eigenlijk eentje van de Britse hardrockband Whitesnake, ik kocht deze namelijk omdat een klasgenoot op de middelbare school deze ook had gekocht toen we samen in een platenwinkel stonden (ik veronderstel dat het puur conformatiegedrag was). De LP 'Albedo 0.39' was dus weliswaar fysiek gezien de tweede LP die ik ooit kocht, maar wel de eerste LP die ik kocht omdat ik die zélf zo graag wou hebben.
Ik had die muziek namelijk einde jaren '70 gehoord bij een andere klasgenoot thuis, zijn oudere broer had deze LP in zijn collectie. Na deze LP toen in de huiskamer van die klasgenoot beluisterd te hebben was ik er quasi onmiddelijk door betoverd en had ik er meteen ook mijn hart aan verloren. Ik vond die 'kosmische muziek' zo magisch en zo anders dan al wat ik tot dan ooit gehoord had, het was voor mij toen echt een levensbepalende gebeurtenis (hoewel ik dat toen uiteraard niet besefte). Al snel kocht ik ook zijn LP's 'Heaven and Hell', 'Spiral', 'Beauborg' en 'China', ook allemaal werk uit de jaren '70, muziek die ik vooral begin jaren '80 ontdekte...
Ter info: de link tussen de muziek van Vangelis en 'kosmische muziek' is ontstaan in de late jaren '70 door de bekende schrijver en astronoom Carl Sagan die in zijn legendarische mini TV serie 'Cosmos' muziek van Vangelis gebruikte als intromuziek (een stukje uit 'Heaven And Hell Part I') en ook bij de vele beelden van planeten en het heelal die in de serie voorkwamen.
In die periode is ook de kiem gelegd om zelf elektronische muziek te willen maken en kocht ik midden jaren '80 mijn eerste synthesizer, een KORG MS-20. Dit was de start van mijn verzameling synthesizers die ondertussen uit meer dan 30 stuks bestaat (met een stevige geluidsopnamestudio eromheen).
Dit is een bekende quote van Vangelis uit een interview over het gebruik van synthesizers:
"I'm not saying acoustic instruments are not valid. I think they're perfect, and they're always going to be there. But if you want to go beyond that, like using a microscope, or a telescope, then you use a synthesizer. I think that's maybe the best example I can give."
Ik mag dan ook echt met recht en rede stellen dat ik zonder Vangelis misschien nooit met synthesizers begonnen zou zijn en Delta Music Belgium misschien ook nooit bestaan zou hebben...
Ik heb Vangelis trouwens ook enkele keren persoonlijk ontmoet en ik heb hem in 1999 ook live zien optreden in de haven van Rotterdam. Het was het Vangelis Eureka concert waar ik mij vooral het barslechte weer van herinner, maar toch was het een zeer indrukwekkende belevenis. Op YouTube is dit concert trouwens nog steeds terug te vinden want het werd toen ook op TV uitgezonden.
Tja... het is met veel pijn in het hart dat ik vandaag dit droevige nieuws moet melden, ik ben er echt niet goed van...
Ik denk dat ik vanavond maar wat muziek ga beluisteren...
En misschien wel stilletjes een traan ga wegpinken...
Zeker als ik 'La petite fille de la mer' zal horen dat hij in 1973 schreef voor de documentaire 'L'Apocalypse des animaux'...
Want dit is voor mij het allermooiste wat Vangelis ooit geschreven heeft...
03 mei 2022
Eindelijk gearriveerd:
Roland VH-14D Digital Hi-Hat
In mijn post van 21 september 2021 heb ik geschreven dat ik toen de Roland VH-14D digitale hi-hat besteld had maar dat toen niemand kon voorspellen wanneer deze ook daadwerkelijk geleverd zou worden. Maar nu is het eindelijk zover, hij is gearriveerd en ik heb hem ook al geinstalleerd!
In mijn huidig Roland TD-50KV V-Drums elektronisch drumstel vervangt de VH-14D digitale hi-hat de originele VH-13 MG (metallic gray) hi-hat. De VH-13 is al meer dan 10 jaar op de markt, dus een technologische upgrade was wellicht wel wenselijk.
Het eerste verschil tussen beide is dat de VH-14D groter is dan de VH-13, de diameter meet 14-1/16" tegenover 12-3/8" (de VH-13 was dus eigenlijk maar een VH-12-3/8). In het metrisch stelsel is dit 356 mm tegenover 314 mm en dus een verschil van 42 mm, wat toch wel beduidend is.
Het tweede verschil is dat de VH-13 analoog wordt aangesloten op de TD-50X drum module en de VH-14D digitaal via USB, net zoals de PD-140DS digitale snare drum en het CY-18DR digitale ride cymbaal.
En het derde en meest belangrijke verschil is dat de VH-13 slechts 3 sensors heeft (Bow, Edge en Motion) terwijl de VH-14D welgeteld 3 Bow sensors, 1 Edge sensor, 1 Motion sensor én ook nog een Touch sensor heeft. Dit heeft uiteraard grote gevolgen in de bespeelbaarheid van beide hi-hats.
Beide hebben een Motion sensor die een Open of een Closed hi-hat detecteren + de hoeveelheid druk die op het hi-hat pedaal uitgeoefend wordt als de hi-hat Closed is (hoe harder je drukt met je voet hoe hoger de toonhoogte wordt, net zoals op een akoestische hi-hat). Dus hier is het verschil in bespeelbaarheid eerder klein te noemen, alhoewel er niet geweten is of de Motion sensor in de VH-14D al dan niet dezelfde is als in de VH-13 (er wordt gefluisterd dat de Motion sensor in de VH-14D optisch zou werken en daardoor veel nauwkeuriger zou zijn, maar dit wordt door Roland niet bevestigd)
Maar in de bespeelbaarheid van het bekken zijn er wel grote verschillen, volgende info komt uit beide handleidingen:
Roland VH-13 hi-hat:
Roland VH-14D digitale hi-hat:
De tekeningen spreken voor zich denk ik, de VH-14D digitale hi-hat kan veel nauwkeuriger bespeeld worden omdat nu ook de positie van de punt van de drumstok op het bekken gededecteerd wordt (en de TD-50X drum module deze informatie ook weet om te zetten naar wijzigingen in de klankkleur en toonhooogte van het geluid van de hi-hat).
Ik heb de VH-14D digitale hi-hat ondertussen ook al uitgebreid getest en het verschil in bespeelbaarheid is toch wel groot. Als je gewoon wat strakke rock of pop patronen speelt, dan kom je met de VH-13 ook al ver, maar eens je meer jazzy of uitgebreidere hi-hat patronen begint te spelen, dan worden de verschillen toch héél duidelijk, de VH-14D voelt en klinkt dan veel realistischer dan de VH-13.
26 april 2022
In memoriam
Klaus Schulze
04 augustus 1947 - 26 april 2022
Gisteren had ik het over het jaar 2016 met zijn vele overlijdens van bekende artiesten, vandaag moet ik een 3de overlijden melden, tja...
Bij het grote publiek zal de naam Klaus Schulze wellicht niet zo bekend klinken, maar voor liefhebbers van synthesizers is hij een van de grote namen uit wereld van de elektronische muziek. Hij was, samen met Tangerine Dream, een van de grondleggers van de zogenaamde Berlijnse School in de jaren '70. Deze muziekstroming wordt gekenmerkt door het gebruik van grote modulaire Moog synthesizers en sequencers en bij het componeren en musiceren was het zeer typisch om veel repetitieve sequences te gebruiken en daarop te improviseren.
Hij heeft meer dan 40 albums opgenomen en eerlijk gezegd was het niet echt mijn ding omdat ik zijn muziek over het algemeen nogal saai en zweverige vind (en dat geldt eigenlijk voor zowat de gehele Berlijnse School). Maar sinds een jaar of 10 geleden is hij terug bij mij in het vizier gekomen omdat hij ging samenwerken met de zangeres Lisa Gerrard van de legendarische band Dead Can Dance (waar ik grote fan van ben). Ik had dit per toeval ontdekt via een concertfilm op Youtube en daar was ik toen erg van onder de indruk...
In ieder geval valt zijn invloed op de elektronische muziek door de jaren heen zeker niet te onderschatten, het is trouwens zo dat hij net nog een nieuw album met de titel 'Deus Arrakis' klaar had dat postuum nog zal verschijnen.
25 april 2022
In memoriam
Henny Vrienten
27 juli 1948 - 25 april 2022
Eergisteren Arno, vandaag Henny Vrienten, het begint stilaan op het jaar 2016 te lijken... (met de overlijdens van David Bowie, George Martin, Prince, Toots Thielemans, Leonard Cohen en George Michael)... Henny Vrienten is uiteraard vooral gekend als zanger/bassist van de Nederlandse popgroep Doe Maar die ook in Vlaanderen hoge toppen scheerde in de vroege jaren '80. Voor mij dus vooral heel veel jeugdsentiment, want dat waren nu net mijn vroege tienerjaren.
Vele jaren later heb ik hem enkele keren ontmoet in Nederlandse geluidsopnamestudio's, hij was in die periode vooral bezig met het schrijven van filmmuziek. Ik herinner mij vooral hoe geconcentreerd en gedreven hij toen was, maar misschien was dit ook gewoon het mentaltiteitsverschil tussen ambitieuze Nederlanders en hun wat meer bescheiden zuiderburen...
23 april 2022
In memoriam
Arno Hintjens
21 mei 1949 - 23 april 2022
Het lag in de lijn van de verwachtingen door zijn slepende ziekte. maar toch kwam het nog plots en onverwacht, Arno heeft de strijd dan toch moeten opgeven... Zijn muziek is een constante geweest in mijn leven, ik heb hem ook vele keren live zien optreden op allerhande festivals. Steeds was het indrukwekkend en soms raakte hii je ook regelrecht in je ziel...
Ik heb hem enkele keren vluchtig ontmoet en dan was hij eerder gesloten en verlegen, tot hij achter de microfoon ging staan en hij blijkbaar moeiteloos zijn legendarische status waar maakte, erg indrukwekkend!
PS: ik plaats bewust geen foto's van bekende Belgen meer op mijn site, ook al ben ik een hevig voorstander van auteursrechten, want er wordt door persagentschappen met straffe algoritmes actief jacht gemaakt op het onrechtmatig gebruik van foto's... Ik heb het aan den lijve mogen ondervinden en ik stoot mij geen 2 keer meer aan dezelfde steen...
01 februari 2022
Nieuw in mijn synthesizercollectie:
(maar eigenlijk ook weer niet)
ASM - HYDRASYNTH Deluxe
In mijn post van 15 november 2020 kan je lezen over mijn aankoop van de ASM HYDRASYNTH, mijn eerste synthesizer met POLYFONE AFTERTOUCH!
Nu heb ik echter een HYDRASYNTH Deluxe gekocht, de grote broer van de HYDRASYNTH. Dit zijn 2 foto's ter vergelijking:
Ik denk dat de foto's en ook de naam HYDRASYNTH Deluxe weinig meer uitleg hoeven: de HYDRASYNTH Deluxe is... de luxe versie van de HYDRASYNTH :-)
Wat zijn de verschillen:
- de HYDRASYNTH heeft een klavier met 49 toetsen (4 octaven) met polyfone aftertouch en 1 engine die 8-stemmig is
- de HYDRASYNTH Deluxe heeft een klavier met 73 toetsen (6 octaven) met polyfone aftertouch en 2 engine's die 2 x 8-stemmig zijn of gecombineerd 1 x 16-stemmig
Nog meer samengevat is de HYDRASYNTH Deluxe dus 2 x een HYDRASYNTH met een groter klavier.
Die 2 HYDRASYNTH's kunnen samen (gelayerd) klinken of in split mode gebruikt worden en zijn dan elk 8-stemmig met elk hun eigen klank. Of het wordt 1 dubbel zo grote HYDRASYNTH die 16-stemmig is met 1 klank verspreid over het gehele klavier.
De touch ribbon is op beide versies 4 octaven lang, zoals ook te zien is op de foto's. Je ziet ook meteen dat de frontpaneleen eigenlijk identiek zijn, met uitzondering van de linkerkant. Bij de HYDRASYNTH is er 1 volumeknop aanwezig, bij de HYDRASYNTH Deluxe zijn dat 1 volumeknop en 1 knop voor de balans tussen de 2 engines + daaronder nog wat drukknoppen voor layering en split modes.
Ik was al heel erg tevreden met de ASM HYDRASYNTH, sowieso al door zijn klavier met polyfone aftertouch maar zeker ook door zijn zeer uitgebreide klankmogelijkheden. Het was dan eigenlijk ook de logica zelve om de HYDRASYNTH Deluxe aan te kopen, want nu heb ik 6 octaven polyfone aftertouch en 2 HYDRASYNTH engines in dezelfde machine. Het heeft dan ook weinig zin om die originele HYDRASYNTH nog in mijn synthesizercollectie te behouden en deze zal dan ook verkocht worden.
03 januari 2022
Nieuw in mijn synthesizercollectie:
Arturia - PolyBrute
Eerst en vooral wens ik iedereen een gelukkig en gezond 2022!
Ik heb alvast een prachtig nieuwjaarscadeau ontvangen: een ARTURIA PolyBrute synthesizer die omschreven wordt als een Morphing Analog Polysynth!
In mijn post van 29 mei 2018 kan je lezen over de aankoop van mijn eerste ARTURIA synthesizer, de majestueze ARTURIA MatrixBrute!
Alhoewel, dit is niet helemaal correct want ik heb daarvoor ooit nog een ARTURIA synthesizer gehad, namelijk een ARTURIA MiniBrute SE (Sequencer Edition):
Maar de MiniBrute SE die ik had was wel voorzien van grijze houten zijpanelen. Ik vond de originele zijpanelen uit natuurhout zoals hierboven te zien namelijk niet zo mooi en had ARTURIA gevraagd of ze mij geen standaard grijze zijpanelen van de gewone ARTURIA MiniBrute konden opsturen (wat ARTURIA gratis gedaan heeft, wat een service!). Maar na verloop van tijd vond ik de mogelijkheden van dit kleine synthesizertje toch wat te beperkt, ook het feit dat het geen patch geheugen heeft stoorde mij heel erg, met als gevolg dat ik hem uiteindelijk toch maar verkocht heb.
Maar qua klankkleur vond ik de ARTURIA MiniBrute toen toch heel bijzonder en dit heeft dan ook bijgedragen tot de aankoop van een ARTURIA MatrixBrute in 2018. Dit is een zeer uitgebreide monofone analoge synthesizer waar vooral de 16 x 16 knoppen matrix opvalt:
Die matrix is ook aanwezig op de ARTURIA Polybrute, maar dan in een kleinere 10 x 16 versie. En verder is het qua design ook erg duidelijk dat de MatrixBrute en de PolyBrute familie van elkaar zijn, met identieke knoppen en een erg gelijkaardige lay-out:
En zoals de naam PolyBrute het al aangeeft is dit geen monofone synthesizer zoals de MatrixBrute maar wel een polyfone synthesizer met 6 stemmen. Heel kort door de bocht zou je kunnen zeggen dat de PolyBrute een polyfonische versie is van de MatrixBrute, maar dat zou de PolyBrute veel te weinig eer aandoen.
Want de PolyBrute heeft voor een analoge polyfone synthesizer namelijk 1 erg belangrijke functie : hij kan morphen tussen 2 presets! Dus in plaats van te schakelen tussen 2 presets A en B kan de PolyBrute morphen tussen A en B waarbij iedere parameter evenredig wijzigt.
Morphing met 2 foto's zou er alsvolgt uitzien:
Er zijn wel enkele digitale synthesizers en plugins die kunnen morphen maar de ARTURIA PolyBrute is momenteel de eerste en enige polyfone, analoge synthesizer die dit kan. Dit kan zowel met de morph draaiknop (de onderste knop aan de linkerzijde) als met de 'MORPHEE', de driedimensionele X/Y/Z morph pad (de bruine pad links naast het klavier):
Boven het klavier met 61 toetsen (met duofone aftertouch) is er ook nog een in het hout ingewerkte ribbon controller voor YAMAHA CS-80 achtige glij- en modulatie effecten:
Verder heeft de ARTURIA PolyBrute o.a.:
- 2 x analoge VCO's met 6 functies (waaronder de Metalizer waar ARTURIA zo bekend voor is)
- 12dB/Oct Steiner Parker filter
- 24db/Oct Ladder filter met distortion
- 3 x ENV
- 3 x LFO
- 4 x stereo digitale effect processor
- 64 step polyfone sequencer
- arpeggiator en matrix arpeggiator
- 768 presets slots
Er zijn uiteraard nog veel meer technische specificaties, maar het zou veel te ver leiden om deze hier allemaal te vermelden en te bespreken.
Ik heb de ARTURIA PolyBrute nu enkele weken in de studio en ik ben zeer onder de indruk van deze prachtige synthesizer! Alhoewel ik moet toevoegen dat ik hem qua uiterlijk, net als de MatrixBrute, eerder lelijk vind omdat ik geen fan ben van veel hout aan een synthesizer. Vooral de MORPHEE, de driedimensionele X/Y/Z morph pad, vind ik erg lelijk, het is net een houten smartphone uit de prehistorie :-)
Het klankpallet gaat van heel warm en zeemzoet tot heel extreem hard en agressief. Het woordje 'Brute' in zijn naam staat er niet voor niets natuurlijk, net zoals in alle andere incarnaties van de ARTURIA Brute Series. De 6-stemmige polyfonie is uiteraard een hele verademing tegenover de monofone MatrixBrute, 8 stemmen hadden wellicht nog beter geweest, maar dit had ongetwijfeld de verkoopprijs aanzienlijk de hoogte in gejaagd.
Maar de morphing slaat echt alles, dit is zo goed en intelligent uitgevoerd! Eender welke preset kan morphen naar eender welke andere preset en tussenin krijg je in vele gevallen geheel andere klanken die je dan weer kan opslaan als een nieuwe preset (en zo begint het spelletje weer opnieuw). De ARTURIA PolyBrute is een droom voor experimentele sound designers, maar zelfs morphen tussen 2 presets die eigenlijk weinig van elkaar verschillen kan al heel mooi en verrassend zijn. De ingebouwde ribbon controller is trouwens ook heel leuk, Vangelis is nooit ver weg en dat vind ik altijd een hele goeie zaak :-)
Copyright © 1995-2022 van Delta Music Belgium - Pro Tools | HDX Studio - Rummenweg 30 - 3800 Sint-Truiden - België. Alle rechten voorbehouden
Privacyverklaring en cookiebeleid
Alle productnamen, logo's en merken zijn eigendom van hun respectievelijke eigenaren.
Alle bedrijfs-, product- en servicenamen die op deze website worden gebruikt, dienen uitsluitend ter identificatie.
Het gebruik van deze namen, logo's en merken impliceert geen endorsement.
