Nieuwsarchief 2016

 

 

27 december 2016

 

In memoriam

 

Georgios Kyriacos Panagiotou

(George Michael)

25 juni 1963 - 25 december 2016

 

Photo Leonard Cohen

 

En op de valreep van 2016 moet ik nog een 7de keer een In Memoriam schrijven voor het overlijden van een groot artiest...

Als je zoals ik bent opgegroeid tijdens de jaren '80 en '90 en Michael Jackson toen de Amerikaanse 'King of Pop' was, dan was George Michael ongetwijfeld de enige, echte Britse 'King of Pop'. Niet alleen als zanger bij Wham! maar zeker ook als solo-artiest. Hij had een prachtige stem die hij ook perfect onder controle had. Maar ook als componist en arrangeur was hij een meester in zijn vak, want zo goed als alles wat hij ooit heeft uitgebracht was van zijn eigen hand en benaderde de perfectie. En ook live op een podium was dit niet anders.

Ik moet toegeven dat mijn voorkeur over het algemeen naar meer alternatieve muziek uitgaat, maar George Michael heb ik altijd erg bewonderd voor zijn vakmanschap en het is net dat vakmanschap dat zo zeldzaam aan het worden is. En zeker na de ongenadige slachting van 2016 met het verlies van zovele grote artiesten wordt dit alleen maar des te duidelijker...

Ik kan dan ook Serge Simonart in Humo alleen maar bijtreden: kunnen we dan nu afspreken dat vanaf 2017 enkel nog klootzakken en leveranciers van sléchte muziek sterven?

 

 

11 november 2016

 

In memoriam

 

Leonard Cohen

21 september 1934 - 07 november 2016

 

Photo Leonard Cohen

 

Dit is ondertussen de 6de keer dit jaar dat ik een In Memoriam moet schrijven voor het overlijden van een groot artiest... Het wil maar niet stoppen...

Ik las een doodsbrief online in de Washington Post en daar staat in de titel geschreven: "Leonard Cohen, singer-songwriter of love, death and philosophical longing" en dit vind ik een zeer treffende omschrijving. Want als ik naar mijn eigen leven kijk, dan waren zijn liedjes inderdaad steeds het meest prominent aanwezig in periodes van liefde, dood en filosofisch verlangen.

Trouwens, als er dan toch een singer-songwriter de Nobelprijs voor literatuur moest krijgen, dan had ik Leonard Cohen een veel betere keuze gevonden dan Bob Dylan. Want Leonard Cohen was een dichter in de ware betekenis van het woord.

 

 

17 oktober 2016

 

In de herfst leggen alle vogels in de studio...

 

Logo MunroSonic

 

MunroSonic - EGG 100 Monitor System - Red

Photo MunroSonic - EGG 100 Monitor System - Red

 

In de herfst leggen alle vogels in de studio... een knalrood ei!

Je moet het toegeven: het design van deze luidsprekers is prachtig. Ze klinken ook bijzonder goed en ze passen in het gamma studio monitors dat reeds aanwezig in de studio, dus beslissing om deze aan te kopen was snel gemaakt.

Deze (passieve) luidsprekers met bijhorende versterker werden ontworpen door Andy Munro. Hij is wereldwijd gekend als akoestisch ontwerper van geluidsopnamestudio's (hij is de oprichter van Munro Acoustics), als ontwerper van luidsprekers (hij was mede-oprichter van Dynaudio Acoustics) en nu ook als mede-oprichter van MunroSonics om zijn eigen luidsprekerontwerpen op de markt te kunnen brengen.

Hij begon met de EGG 150, een revolutionair ontwerp van een ei-vormige luidspreker die vooral geschikt is als midfield monitor (beschikbaar in zwart of wit). Enige tijd geleden werd ook de EGG 100 beschikbaar. Dit is een iets kleinere versie van de EGG 150, specifiek geschikt voor nearfield monitoring op lagere geluidsvolumes. Deze bestaan in zwart, wit en rood en vooral deze laatste kleur vind ik bijzonder geslaagd, je kan de studio niet binnenkomen zonder dat ze in het oog springen.

Eerlijk gezegd heb ik het EGG 100 systeem eerst en vooral uitgetest omdat ik ze zo mooi vind, maar al snel bleek dat ze inderdaad ook bijzonder goed klinken. De ei-vorm zorgt er namelijk voor dat er geen reflecties zijn binnen of rond de luidsprekerbehuizing en dit heeft een zeer stabiel en fase-rein klankbeeld tot gevolg. De bijhorende versterker werd speciaal ontworpen voor dit type luidsprekers en de versterker wordt nog ook handmatig afgesteld voor de bijgeleverde luidsprekers. Het is dan ook niet mogelijk om één luidspreker en/of de versterker te vervangen, indien nodig moet de gehele set vervangen worden.

Het is dus eerder een luidsprekersysteem voor de meer subtielere muziekgenres die een bijzondere aandacht vragen voor sonische details en een evenwichtig klankbeeld. Ik heb ze nu al enkele weken in mijn bezit en ze blijven mij nog steeds verbazen, vooral dan over hoe goed ze mijn Genelec monitors aanvullen.

Dit is trouwens niet de enige aanvulling van het arsenaal luidsprekers in de studio, deze set is er ook nog bijgekomen:

 

Logo Avantone Pro

 

AVANTONE PRO - Active MixCubes - Limited Edition Black

 

Photo Avantone Active MixCubes - Limited Edition Black

 

Ze zijn klein... en klinken erg slecht... met andere woorden dus perfect geschikt om in een geluidsopnamestudio te gebruiken!

Dit is geen grap, integendeel, ik heb bv. al een set luidsprekers die ik specifiek gebruik om te beluisteren hoe iets op PC-luidsprekertjes klinkt (een setje Logitech - Z130, de meest verkochte PC-luidspreker ter wereld)...

En ik heb ook nog een oude set legendarische YAMAHA NS-10M luidsprekers uit de jaren '80 die ook niet al te best klinken, ze imiteren op professionele wijze de typische luidsprekers op de boekenplank...

En deze set AVANTONE PRO - Active MixCubes - Limited Edition Black situeren zich ergens tussen de twee in en imiteren een kleine breedband luidspreker uit een oude radio of televisie...

Het is trouwens zo dat deze AVANTONE PRO MixCubes zoveel mogelijk lijken op de legendarische Auratone 5C luidsprekers uit de jaren '60, '70 en '80:

 

Photo Auratone C5

 

Deze luidsprekers stonden toen in elke geluidsopamestudio en werden gebruikt om een muziekmix te kunnen beoordelen op kleine luidsprekers met weinig lage en hoge tonen. Ze klonken zo slecht dat ze spottend de 'horrortones' of 'awfultones' werden genoemd, maar toch waren ze ontzettend populair. Dit is een affiche uit die periode om de Auratone 5C aan te prijzen, en wel door niemand minder dan de legendarische producer Quincy Jones:

 

Photo Auratone publicity with Quincy Jones

 

Er wordt bv. nog steeds gezegd dat Quincy Jones alle mixen voor Michael Jacksons album 'Thriller' op Auratone 5C luidsprekers gemaakt heeft en dit is nog steeds het meest verkochte album uit de geschiedenis. Maar bv. ook de soundtrack voor 'Saturday Night Fever' van de Bee Gees werd op deze luidsprekers gemixt samen met nog vele andere zeer succesvolle albums uit die periode

Maar uiteindelijk is Auratone zijn activiteiten gestopt omdat Jack Wilson, de oprichter van het bedrijf, in in 2005 overleden is.

Al snel werden Auratones zeldzaam en begonnen de tweedehands prijzen erg te stijgen. AVANTONE PRO heeft dit opgemerkt en heeft vervolgens zijn eigen versie van de Auratone 5C uitgebracht, de MixCubes (zowel als passieve luidspreker en als actieve versie met ingebouwde versterker). Ze zijn erg getrouw aan het origineel, maar wel gemaakt met hedendaagse materialen, waardoor ze veel degelijker zijn dan de originele versie. Ook het frequentiespectrum en karakteristieken werden zo goed mogelijk nagebootst, met dus een erg goed 'slecht klinkend' resultaat als gevolg.

Ik heb gekozen voor de gelimiteerde blinkend zwarte versie van de AVANTONE PRO MixCubes met ingebouwde versterker, zwart omdat ik de originele kleur (créme wit lichtgeel) heel erg lelijk vind en met ingebouwde versterker omdat dit gewoon erg handig is in gebruik.

Ter info: de erfgenamen van Jack Wilson, de oprichter van het bedrijf Auratone, hebben onlangs een nieuw bedrijf gestart en hebben ook een recente versie van de Auratone 5C uitgebracht: de Auratones 5C Super Sound Cube. Maar... uit vele onafhankelijke luistertesten blijkt dat deze nieuwe versie 'te goed' klinkt. Er zijn meer lage en hoge tonen aanwezig dan in het origineel en dat is nu net niet de bedoeling. Uit die luister- en vergelijkingstesten bleek ook telkens dat de AVANTONE PRO MixCubes steeds als meest getrouw aan het origineel uit de bus kwamen. Vandaar dan ook dat ik voor AVANTONE PRO MixCubes heb gekozen en niet voor de recente Auratones 5C Super Sound Cube.

Met deze twee nieuwe sets is de beluistering in de studio compleet. De meest belangrijke monitors in de studio blijven nog steeds alle Genelec luidsprekers, dat spreekt voor zich.

Dit is een overzicht van de beschikbare monitors in de studio (ze zijn allemaal permanent opgesteld en werkend):

Main 2.0 Stereo

Nearfield 2.1 Stereo + 5.1 Surround

Nearfield 2.0 Stereo - Set #1

Nearfield 2.0 Stereo - Set #2

Nearfield 2.0 Stereo - Set #3

Nearfield 2.0 Stereo - Additional Set #1

Nearfield 2.0 Stereo - Additional Set #2

Nearfield 2.0 Stereo - Additional Set #3

 

Het is ondertussen een lange lijst geworden, voor alle duidelijkheid heb ik een aparte apparatuurlijst aangemaakt die enkel handelt over over de beluistering in de studio (luidsprekers, hoofdtelefoons en toebehoren):

 

 

 

29 augustus 2016

 

Nieuw in de gitaarcollectie:

een bijzondere gitaar van satijn...
met een hart van aluminium en chroom...

 

Logo Fender

 

Logo Lace Pickups

 

Fender - Standard Series - Stratocaster® Satin - Candy Apple Red MN - 60th Anniversary Edition - custom upgraded with Lace Alumitone pickups and chrome hardware

Photo Fender - Standard Stratocaster® Satin - Candy Apple Red MN - 60th Anniversary Edition with Lace Alumitone pickups and chrome hardware

 

In tegenstelling tot alle andere gitaren in mijn gitaarcollectie is dit geen nieuw aangekochte gitaar maar wel eentje die ik enige tijd geleden tweedehands heb aangekocht via het internet. Ik ben eigenlijk niet zo erg te vinden voor tweedehands gitaren, maar vanaf het moment dat ik foto's van deze gitaar zag op een tweedehands site wist ik dat deze gitaar iets speciaal was.

Het was niet zozeer de gitaar zelf die mij aansprak (het is op zich een standaard Fender Stratocaster zoals ik er al enkele heb), maar wel het bijzondere uiterlijk van deze gitaar. De officiële naam van dit model is 'Standard Stratocaster® Satin', dus dit is niet een typische, erg blinkende gitaar, integendeel, het is een zeer mooie uitvoering in mat satijn. De kleur is het door Fender veelvuldig gebruikte 'Candy Apple Red', maar het is zeer zeldzaam om deze kleur in mat satijn te zien. Dit is de officiële Fender foto van de gitaar die ik gekocht heb:

 

Photo Fender - Standard Stratocaster® Satin - Candy Apple Red MN - 60th Anniversary Edition with Lace Alumitone pickups and chrome hardware

 

Maar om het verschil tussen een Fender - Standard Series - Stratocaster® - Candy Apple Red MN en een Fender - Standard Series - Stratocaster® Satin - Candy Apple Red MN goed te kunnen zien heb ik deze fotomontage gemaakt (links de standard, rechts de satin):

 

Photo Fender - Standard Stratocaster® Satin - Candy Apple Red MN - 60th Anniversary Edition with Lace Alumitone pickups and chrome hardware

 

Het verschil lijkt op bovenstaande foto misschien niet zo groot, maar als je ze in werkelijkheid naast elkaar houdt is het verschil zeer opvallend! Het is ook zo dat een Fender - Standard Series - Stratocaster® Satin erg zeldzaam is, ze waren exclusief te koop in 2006 ter gelegenheid van de 60ste verjaardag van Fender.

In 2006 waren de beschikbare satijn kleuren Gun Metal Blue, Midnight Wine, Candy Apple Red and Midnight Blue, zoals hieronder te zien is:

 

Fender Standard Stratocaster® Satin 2006 colors

 

In 2013 was er ook nog een FSR (Factory Special Run) met opnieuw een zeer beperkt aanbod aan satiijnkleuren. Deze reeks bestond uit 4 x Fender FSR Standard Stratocaster® Satin modellen en ook nog 4 x Fender FSR Telecaster® Satin modellen in de wat meer exotische kleuren Arizona Sun, Ocean Blue Candy, Blaze Gold and Flame Orange, zoals hieronder te ien is (elk model was beschikbaar in elke kleur):

 

Fender FSR Standard Stratocaster® Satin and Telecaster® Satin 2013 colors

Persoonlijk vind ik de originele satijn kleuren uit 2006 véél mooier dan de FSR satijnkleuren uit 2013, in het bijzonder de 2006 Candy Apple Red Satin, dus ik kan niet méér tevreden zijn dan ik al ben met de aankoop van deze gitaar.

Tot zover de gitaar zelf...

Eens ik de gitaar in mijn bezit had bleek dat ze cosmetisch nog zo goed als nieuw was, de originele eigenaar had ze zeer goed verzorgd. Vervolgens ben ik dan beginnen nadenken over wat ik het beste met deze gitaar zou kunnen doen. Het eerste wat opviel was het bijzonder mooie contrast tussen het mat satijnen uiterlijk, de chroom metalen onderdelen en de blinkend zwarte pickguard. Ten tweede vond ik het ook erg belangrijk dat deze gitaar ook technisch en uiteraard ook qua sound een duidelijke aanvulling zou zijn in mijn gitaarcollectie.

Na lang zoeken heb ik dan volgende oplossing gevonden:

Qua uiterlijk is het ontwerp in ieder geval zeer geslaagd, de extra chroom onderdelen accenturen nu nog meer het contrast tussen de matte body en de blinkende onderdelen.

Verder heb ik ook de standaard witte plastic 'nut' (de kam bovenaan de nek) vervangen door een zwarte Graph Tech Black TUSQ XL guitar nut. Deze is geïmpregneerd met PTFE smeermiddel, waardoor er geen wrijving meer is tussen de snaren en de kam, wat helpt bij het opdrukken van snaren en het gebruik van de tremelo arm toonvaster maakt. Deze kam zorgt door zijn specifieke samenstelling ook voor een betere klank (meer harmonischen en langer doorklinken) en een veel betere stemvastheid.

Ook de interne elektronica werd vervangen door Bourns Pro Audio potentiometers en een Oak/Grigsby vijfwegs schakelaar.

Maar ook qua sound is deze gitaar zeer bijzonder geworden en dit is vooral toe te schrijven aan het gebruik van de Lace Alumitone pickups (zie foto hieronder, dit zijn een singel coil en een humbucker in chroom uitvoering zoals gebruikt op de gitaar, maar ze zijn ook beschikbaar in andere afwerkingen, kleuren en types)

 

Photo Lace Alumitones Chrome

 

Deze pickups zijn een radicaal nieuw ontwerp van Don Lace van Lace Pickups uit Cypress, California USA. Ze zijn zo goed als volledig gemaakt uit aluminium en werken volgens een geheel ander principe dan de traditionele pickups. Bij een gewone pickup zijn 1 of meerdere magneten omwonden met vele windingen koperdraad, als een metalen gitaarsnaar trilt binnen het magnetisch veld van de pickup dan wordt er een klein beetje elektriciteit (uitgedrukt in Volt) geproduceerd dat uiteindelijk door een gitaarversterker vele keren versterkt wordt. Bij Lace Alumitones is dit niet het geval, hier worden 2 magneten omwonden door één dikke aluminium draad (= het gehele frame van de pickup) en is het de hoeveelheid stroom die vloeit (uitgedrukt in Ampère) die vervolgens door een transformator wordt omgezet in een voltage dat uiteindelijk door een gitaarversterker vele keren versterkt wordt.

De gevolgen van dit revolutionaire ontwerp zijn o.a. dat Lace Alumitones geheel ruisvrij zijn en dus niet kunnen brommen, dat het frequentiespectrum veel breder is dan een standaard gitaarpickup (dus meer lage en hoge tonen) en dat dit frequentiespectrum ook veel vlakker is. Een goede vergelijking is dat een standaard gitaarpickups een oude standaard televisie is en een Lace Alumitone een hedendaagse HD televisie is met een veel beter beeld. Dus deze pickups geven niet het standaard Stratocaster® Single Coil geluid met veel middentonen dat iedereen kent, maar wel een veel gebalanceerder en gedefinieerder geluid. Je kan deze gitaar zelfs aansluiten op een akoestische gitaarversterker en dan klinkt ze als een akoestisch/electrische gitaar, probeer dat maar eens met een gewone Stratocaster®.

Deze gitaar is dan ook uitermate geschikt voor een clean gitaargeluid, maar zeker ook voor extreem overstuurde heavy-metal sounds. Want door de hogere definitie van het bredere en vlakkere frequentiespectrum van de Lace Alumitones blijft de tonale inhoud van overstuurde gitaarakkoorden veel beter behouden dan bij standaard gitaarpickups het geval is.

BTW, omdat het ontwerp van de Lace Alumitone sowieso al ruisvrij is zijn de single coils evenwaardig aan een humbucker en een humbucker dus ook aan single coils. In principe klinken een single coil en een humbucker ook identiek, een humbucker heeft mechanisch gezien enkel een wat breder aluminium frame dan het smalle frame van de single coil. Maar door bij het ontwerp een ander type transformator te gebruiken heeft de humbucker toch die duidelijke, typische humbucker sound met meer middentonen en veel minder het brilliante HD geluid van de singe coils.

Tot zover de lange uitleg, de officiële product foto's en ook één stevig gefotoshopte foto, want de foto van de afgewerkte gitaar bovenaan deze post heb ik zelf samengesteld. De basis is de 2de foto in deze post + foto's van Lace Alumitone pickups + drie foto's van 'chrome dome' knoppen + zelfs een foto van het chrome knopje op de pickup selector en een zwarte Graph Tech Black TUSQ XL guitar nut.

Maar in werkelijkheid ziet deze 'Fender - Standard Series - Stratocaster® Satin - Candy Apple Red MN - 60th Anniversary Edition - custom upgraded with Lace Alumitone pickups and chrome hardware' er nog véél beter uit, zoals je kan zien op onderstaande foto's (met 2 verschillende belichtingen).

En wil je deze uitzonderlijke gitaar ook graag eens horen en bespelen, dan zal je naar de studio moeten komen!

 

Photoe Fender Standard Series Stratocaster® Satin Candy Apple Red MN 60th Anniversary Edition + Alumitones - Photo 1

 

Photo Fender Standard Series Stratocaster® Satin Candy Apple Red MN 60th Anniversary Edition + Alumitones - Photo 2

 

 

22 augustus 2016

 

In memoriam

 

Jean 'Toots' Thielemans

19 april 1922 - 22 augustus 2016

 

Photo Toots Thielemans

 

Wat is het toch met dit jaar 2016? Dit is al de vijfde keer dit jaar dat ik een In Memoriam moet schrijven voor het overlijden van een groot artiest...

Ik heb Toots verschillende keren ontmoet, alhoewel ik nooit echt met hem heb samengewerkt. Zijn muzikantschap en virtuositeit zijn uiteraard legendarisch, maar ik herinner mij vooral zijn warme persoonlijkheid en innemende glimlach. Hij was gewoon Toots, zonder enige sterallures, hij behandelde iedereen met respect, met een openheid en een vanzelfsprekendheid die ik zelden bij anderen gezien heb....

Hij is 94 jaar oud geworden, het bericht van zijn overlijden komt dus wellicht niet geheel onverwacht, maar dat maakt het verlies voor de muziekwereld er niet minder groot om...

 

 

14 juli 2016

 

Op 24 juni 2016 schreef ik het volgende:

Als ik in de toekomst nog nieuwe gitaren aankoop dan zal dit voornamelijk zijn om reeds aanwezige gitaren te vervangen door nog betere versies van hetzelfde type of om de verzameling nog wat te verfijnen

En twee weken later is het reeds zover, mijn collectie gitaren wordt nog wat verder verfijnd en toch nog verder uitgebreid met...

 

Ba-ba-ba-baaaa...

Nog 2 nieuwe bariton gitaren!

 

 

Een hele grote akoestisch/electrische...

 

Logo Fender

 

Ibanez - AEL Series - Baritone Acoustic/Electric Guitar (tuned B to B)

Photo Ibanez PCBE12MH OPN

 

Dit is een type gitaar welke nog ontbrak in de collectie: een akoestisch/electrische bariton gitaar. En het was nog niet zo eenvoudig er eentje te vinden, want bv. Takamine (mijn favoriete merk voor akoestisch/electrisch gitaren) heeft bijvoorbeeld geen enkele bariton gitaar in zijn gamma. Maar deze Ibanez voldoet ook aan alle eisen om in de studio bruikbaar te zijn en ze klinkt ook nog bijzonder mooi, net een dame die iets te veel sigaren heeft gerookt :-)

 

 

En nog eentje met wortels in de jaren '60 én de meest

verkochte electrische bariton gitaar ter wereld:

 

Logo Fender

 

EASTWOOD GUITARS - Sidejack Baritone DLX Black (tuned B to B)

Eastwood Guitars - Sidejack Baritone DLX Black

 

Het is een merk dat nog niet vertegenwoordigd was in mijn collectie: EASTWOOD GUITARS uit de USA. Ik ben er wat per toeval terecht gekomen en plots bleek dat zij de meest verkochte electrische bariton gitaar ter wereld in hun gamma hebben: de Sidejack Baritone DLX. Ik heb gekozen voor de blinkend zwarte versie met gouden hardware, ze heeft iets weg van een oude, majestueze Caddilac.

Qua geluid is ze duidelijk anders dan de twee reeds aanwezige electrische bariton gitaren in de collectie. Ze heeft minder 'twang' dan de GRETSCH - Electromatic® Jet Baritone Black Sparkle en is zeker niet te vergelijken met de Squier (by Fender) - Vintage Modified Baritone Jazzmaster® Antigua. Want het lelijke eendje in de collectie blijft sowieso de mooist klinkende bariton gitaar in de collectie.

BTW, ook het merk Danelectro maakt gekende elektrische bariton gitaren zoals bv. de Danelectro 56, maar deze gitaar kan mij echt niet bekoren. Niet omdat ze lelijk zou klinken want dat valt nog best mee, maar vooral omdat deze gitaren gemaakt zijn van 'masonite'. Dit is een mengeling van houtvezels (zonder lijm) dat onder hoge temperatuur en druk samengeperst wordt tot een plaatmateriaal. Het is erg gevoelig voor vocht, kan makkelijk rotten en je kan er ook amper een schroef in vast draaien omdat het veel te zacht is. Ik koop dan toch liever gitaren die op zijn minst uit echt hout gemaakt zijn...

 

 

En nog een zeldzame elektrische gitaar

met een stevige persoonlijkheidsstoornis:

ben ik een Fenson... of een Gibder?

 

Logo Fender

 

Fender - Artist Series - Jim Adkins JA-90 Telecaster® Thinline Crimson Red Transparent

Fender - Artist Series - Jim Adkins JA-90 Telecaster® Thinline Crimson Red Transparent

 

De zeldzaamheid van deze gitaar slaat vooral op het feit dat dit de enige Fender gitaar is met vintage Seymour Duncan® P-90 pick-ups + ze heeft ook een vintage-style Adjusto-Matic™ bridge + een anchored-tailpiece + een scale length van 24.75" (629 mm), allemaal kenmerken die zeer uitzonderlijk zijn voor een Fender gitaar. Want eigenlijk... zijn dit allemaal kenmerken van een ander zeer gekend gitaarmerk: Gibson!

Vergelijk onderstaande foto van een standaard Fender Classic Series 1972 Telecaster Thinline:

 

 

met deze foto's van de 3 meest gekende Gibson modellen (een Gibson ES-335, een Gibson Les Paul Standard en een Gibson GS Standard):

 

Photo Gibson Guitar models

 

En nu de Fender - Artist Series - Jim Adkins JA-90 Telecaster® Thinline Crimson Red Transparent:

 

Fender - Artist Series - Jim Adkins JA-90 Telecaster® Thinline Crimson Red Transparent

 

Ik denk dat het heel duidelijk is dat de Fender - Artist Series - Jim Adkins JA-90 Telecaster® Thinline Crimson Red Transparent een hybride is tussen een standaard Fender Classic Series 1972 Telecaster Thinline en de 3 bovenstaande Gibson gitaren.

Normaal wordt deze gitaar geleverd met transparante lak, zoals te zien op foto van de Fender Classic Series 1972 Telecaster Thinline (zie boven). Maar dus ook in de kleur Crimson Red Transparent, een kleur die toch redelijk uitzonderlijk voor een Fender gitaar. Daarom ook dat ik deze kleur gekozen heb, mijn exemplaar heeft trouwens een zeer mooie houtnerf die goed zichtbaar door de doorschijnende karmijnrode lak.

Qua klank is ze warmer en voller dan een standaard Fender Telecaster® alhoewel de P-90 pick-ups ze toch ook de nodige agressiviteit geeft voor rock, zonder echter geschikt te zijn voor het zwaardere heavy metal werk.

BTW, nog even het volgende over de Artist Series of Signature gitaren in mijn collectie: ik koop deze niet omdat ik per se fan ben van de artiesten of de bands waarin ze spelen. Ik heb echter wel ondervonden dat deze gitaren over het algemeen net wat beter afgewerkt zijn, alsof de kwaliteitscontrole strenger is dan bij de standaard versies + meestal wordt er ook een betere kwaliteit van onderdelen gebruikt. Ik denk dan ook dat de meerprijs die je betaalt niet zo zeer voor die naam of handtekening is, maar wel voor de superieure kwaliteit. Je kan je natuurlijk ook de vraag stellen of een bekend artiest zijn naam zou verbinden aan een inferieure gitaar, slim zou het in ieder geval toch niet zijn. En ook niet onbelangrijk: deze gitaren hebben altijd wel één of meerdere kenmerken die niet standaard zijn en daardoor extra interessant worden voor gebruik door de klanten in de studio.

Zo, ik denk dat het nu toch wel nog even zal duren voolaleer er nog een nieuwe gitaar bijkomt in de collectie. Enerzijds omdat ik simpelweg geen plaats meer heb om er nog meer op te hangen of neer te zetten, anderzijds ook omdat ik stilaan niet meer weet welke gitaren ik nog zou moeten toevoegen.

Logischerwijze is de overzichtslijst van alle gitaren in mijn gitaarcollectie in mijn post van 24 juni 2016 niet meer correct, dit is de aangepaste lijst met de 3 nieuwe gitaren:

Akoestische en akoestisch/electrische gitaren (spaanse stijl)

Akoestisch/electrische bariton gitaar (spaanse stijl)

Akoestisch/electrische basgitaren (spaanse stijl)

Electrische gitaren (hollow body /semi-hollow body)

Electrische gitaren (solid body)

Electrische bariton gitaren (solid body)

Electrische basgitaren (solid body)

Verder zijn er ook nog 3 gitaren uit een lagere prijsklasse voor repetitiedoeleinden en die ik gebruik om zelf op te leren spelen:

Het volledig vernieuwde overzicht met alle details over de collectie gitaren en basgitaren kan je vinden op:

 

 

 

03 juli 2016

 

 

 

03 juli 1995 - 03 juli 2016

 

Delta Music Belgium bestaat 21 jaar!

 

 

 

24 juni 2016

 

Onze 'gitaarmuur' verwelkomt 3 nieuwe gitaren:

 

Een gitaar uit de steentijd...

 

Logo Fender

 

Fender - Artist Series - Troy Van Leeuwen Jazzmaster® Oxblood

Photo Fender Artist Series Troy Van Leeuwen Jazzmaster Oxblood

 

Troy Van Leeuwen is gitarist bij o.a. Queens of the Stone Age en Eagles of Death Metal.

Deze gitaar is een aanvulling op de Fender - Artist Series - Kurt Cobain Jaguar® NOS 3-Color Sunburst die ik heb sinds mijn verjaardag. Ik had nog geen Jazzmaster® in de collectie, maar ik wou geen standaard versie met de typische gebreken van een Jazzmaster® zoals bv. een Jazzmaster® bridge waar de snaren soms durven uitspringen. Deze gitaar heeft een Fender - Mustang® bridge waar de snaren veel beter op hun plaats blijven. Deze gitaar is dan ook zowel geschikt voor subtiel jazz-achtig gitaarspel als voor het betere rockwerk.

 

 

 

En een spuuglelijke gitaar met een prachtige
'bari-tone'

 

 

Squier (by Fender) - Vintage Modified Baritone Jazzmaster® Antigua (tuned A to A)

Photo Squier Vintage Modified Baritone Jazzmaster Antigua

 

Ik vind ze inderdaad echt niet mooi, de kleur 'antigua' zit, al naargelang de belichting, ergens tussen snotgroen en braakselbruin in, maar wat een mooie klank heeft deze gitaar!

Het is ook een Jazzmaster® maar dan van Squier (by Fender) en het speciale is dat dit een echte baritongitaar is. Dus ze heeft een langere nek en snaren dan een standaard gitaar en ze is een kwint lager gestemd dan een gewone gitaar (A D G C E A). Deze baritongitaar is dan ook uitermate geschikt om standaard gitaarpartijen te dubbelen, want met dezelfde vingerposities als op een gewone gitaar klinkt ze exact een kwint lager.

De klank is dan ook diep, warm en vol en zit tussen een gitaar en een basgitaar in (denk bv. aan het thema van Twin Peaks van Angelo Badalamenti).

 

 

 

En nog een baritongitaar, maar dan eentje
met een redelijk hoog glitter-gehalte

 

 

GRETSCH - Electromatic® Jet Baritone Black Sparkle (tuned B to B)

Photo Squier Vintage Modified Baritone Jazzmaster Antigua

 

Na het aankopen van de Squier (by Fender) - Vintage Modified Baritone Jazzmaster® Antigua ben ik een beetje verliefd geworden op de klank van baritongitaren en ben ik op zoek gegaan naar nog andere baritongitaren. Al snel kwam ik uit bij een heel gamma aan 7- en 8-snarige gitaren die specifiek ontworpen zijn voor heavy-metal. Deze gitaren worden ook baritongitaren genoemd omdat ze naast de standaard 6 gitaarsnaren ook nog 1 of 2 extra, lager gestemde snaren hebben. Ik heb er zelfs eentje gevonden met 10 snaren en een bereik van 6 octaven (A D G B E A D G B E):

 

Photo Halo XSI 10-string Electric Guitar

 

Dit type gitaren was dan ook duidelijk niet waar ik naar op zoek was...

Na lang zoeken heb ik dan een sprankelende GRETSCH - Electromatic® Jet Baritone Black Sparkle gevonden. Dit is een echte baritongitaar met een langere nek en snaren dan een standaard gitaar, maar ze is een kwart lager gestemd dan een gewone gitaar (B-E-A-D-F♯-B), alhoewel ze ook prima een kwint lager gestemd kan worden (A D G C E A). Qua klankkleur heeft ze meer 'twang' en neigt ze meer naar country, surf music uit de jaren '60 en ook de typische sound van de muziek bij spaghetti-westerns.

Ik heb ook al enige tijd een Squier (by Fender) - Vintage Modified Bass VI 3-Color Sunburst, deze wordt soms ook bij de baritongitaren gerekend, maar dat is niet correct. Ze heeft weliswaar 6 snaren die dunner zijn dan standaard snaren op een basgitaar en ook de nek is wat korter dan bij een basgitaar. Maar in plaats van een kwart of een kwint is ze wel een volledig een octaaf lager gestemd dan een standaard gitaar, net zoals iedere basgitaar. Ze heeft dus enkel een hoger bereik dan een bas door de 2 extra hogere snaren, maar geen andere toonaard zoals bij baritongitaren het geval is. Trouwens in de officiële naam staat 'Bass VI' vermeld, het is zelfs een typeaanduiding, dus is het zeker geen baritongitaar. Ter info: de Bass IV is het favorite instrument van Robert Smith en daardoor dus typerend voor de sound van The Cure.

BTW, eigenlijk worden baritongitaren in heel veel muziekgenres gebruikt... ze zijn zelfs het geheime wapen van heel wat uiteenlopende artiesten, vooral dan in de studio bij opnames... en dus nu ook hier in de studio...

Maar vertel het zeker niet verder!

 

 

Zo, de gitaarmuur is nu geheel ingenomen door gitaren, de bassen en akoestische gitaren staan nu netjes op aparte gitaarrekken. Dus in principe eindigt hier het vooropgestelde investeringsprogramma voor gitaren.

Als ik in de toekomst nog nieuwe gitaren aankoop dan zal dit voornamelijk zijn om reeds aanwezige gitaren te vervangen door nog betere versies van hetzelfde type of om de verzameling nog wat te verfijnen. Op dit moment zijn het allemaal zeer degelijke, nieuwe gitaren en bassen uit de midden tot hogere prijsklasse (tussen €500 tot €2.000). De kans is echter zeer klein dat ik instrumenten uit de hoogste prijsklasse ga aankopen (tussen €2.000 tot €7.000) of ga starten met het aankopen van historische instrumenten (vanaf €3.000 tot ...). Ik weet namelijk uit ervaring dat een gitaar die 10 keer meer kost daarom ook per se 10 keer beter klinkt, integendeel...

Meestal zijn de duurdere gitaren vooral esthetisch mooier door het gebruik van exclusievere houtsoorten en zijn ze meestal ook beter afgewerkt in de details. Voor live gebruik is dit misschien nog te verantwoorden, of voor de echte gitaarverzamelaar, maar niet voor gitaren die in de studio gebruikt worden voor opnames. Gibson heeft bv. in zijn gamme naast zijn zeer dure Les Paul Standard modellen ook de wat goedkopere 'Les Paul Studio' modellen beschikbaar. De naam 'Studio' komt inderdaad letterlijk van het idee dat dit model qua sound in de studio niet te onderscheiden valt van een Les Paul Standard of Custom en dat de veel duurdere modellen enkel live gebruikt worden. Deze zienswijze heb ik dan ook gehanteerd bij alle gitaren die ik voor de studio gekocht heb, het uiterlijk is minder van belang, het is vooral de sound die telt (zie bv. de spuuglelijke Squier (by Fender) - Vintage Modified Baritone Jazzmaster® Antigua)

In ieder geval, als je het volledige lijstje bekijkt, dan heb ik toch ongeveer de volledige geschiedenis van de gitaar beschikbaar in de studio, of toch zeker de meest gekende types:

Akoestische en akoestisch/electrische gitaren (spaanse stijl)

Akoestisch/electrische basgitaren (spaanse stijl)

Electrische gitaren (hollow body /semi-hollow body)

Electrische gitaren (solid body)

Electrische bariton gitaren (solid body)

Electrische basgitaren (solid body)

Verder zijn er ook nog 3 gitaren uit een lagere prijsklasse voor repetitiedoeleinden en die ik gebruik om zelf op te leren spelen:

Het volledig vernieuwde overzicht met alle details over de collectie gitaren en basgitaren kan je vinden op:

 

 

 

10 juni 2016

 

Geduld is een schone deugd!

 

Op 25 oktober 2015 schreef ik op deze nieuwspagina volgende tekst:

Er is echter nog 1 klein dingetje dat nog ontbreekt in mijn V-Synth collectie en dat is een "Roland VC-1 V-Card". Dit is een PC-card die een originele V-Synth omtovert in een legendarische Roland D-50 synthesizer. Dit zijn twee foto's:

 

Photo Roland VC-1 V-Card

een Roland VC-1 V-Card

 

Photo Roland VC-1 V-Card package

De voorzijde van de verpakking

 

De Roland V-Synth XT 19" (= 19" rack versie) heeft de data op bovenstaande PC-card standaard ingebouwd, maar om daarvoor speciaal nog een volledige V-Synth XT synthesizer aan te kopen is toch een beetje te veel van het goede...

Dus mocht je zo een kaartje ergens te koop zien staan, laat het mij a.u.b. weten!

 

Uiteraard ben ik blijven zoeken en zoeken... en kijk wat ik enkele dagen geleden uit Japan ontvangen heb:

 

Photo Roland V-Card in hand

 

Dus vanaf nu staat op de apparatuurlijst met alle synthesizers vermeld:

 

Roland - D-50 - Linear Synthesizer (vintage 1987) - Roland VC-1 V-Card

Photo Roland D-50

 

 

21 april 2016

 

"Sometimes it snows in April
Sometimes I feel so bad, so bad
Sometimes I wish life was never ending
And all good things, they say, never last"

 

In memoriam

 

Prince Rogers Nelson

le 07 juin 1958 - le 21 avril 2016

 

Photo Prince

 

Wat is het toch met dit jaar 2016? Weer moet ik een In Memoriam schrijven voor het overlijden van een groot artiest...

Ik heb Prince verschillende keren live gezien, de eerste keer was op 27 augustus 1986 in Vorst Nationaal in Brrussel met zijn band The Revolution tijdens de Under the Cherry Moon Tour (of Parade Tour). Ik was toen 19 jaar en was erg onder de indruk van de muziek en de show, en vooral ook van het feit dat Prince zo klein van gestalte was. Ik weet nog goed: ik stond vlakbij het podium, Prince begon het concert met al te zingen voor hij opkwam, er kwam enkele minuten lang een geweldig stemgeluid uit de luidsprekers... en plots stond daar zo een klein mannetje op het podium! Hij was ongetwijfeld ook geheel gemaakt van zacht rubber, want ik had nog nooit iemand zo gymnastisch en erotisch zien dansen en gitaar spelen op een podium, en dan zwijg ik nog over de echte dansers en danseressen die hij bij had, het was ongelofelijk!

 

Photo Prince - Purple Rain

 

De laatste keer dat ik Prince live gezien heb was in 2010 op Werchter Boutique. Toen heb ik één van de mooiste concertmomenten in mijn leven meegemaakt... Het was al heel de dag erg slecht weer en het concert startte onder een dreigende hemel met erg donkere wolken met onweer in de verte. Dit onweer kwam tijdens het concert stilletjes over het festivalterrein geschoven, heel het publiek wist wat er boven hun hoofd hing, het was een redelijk bizarre en apocalyptisch atmosfeer. Toen de donkere wolken recht boven ons hoofd hingen en het erg hard begon te regenen startte Prince plots het nummer 'Purple Rain', riep hij naar de mensen die de lichtshow bedienden om alle lichtspots paars te maken en op het publiek te richten. En als bij toverslag veranderde de striemende regen in prachtige purperen regen... en daar heb ik toen heel innig gedanst met mijn geliefde, het was een onvergetelijk moment... En een jaar later zijn we gehuwd...

Thank U Prince, bedankt dat je een groot deel van de soundtrack van mijn jeugd hebt geschreven...

 

 

10 april 2016

 

Vandaag vierde ik mijn 49ste verjaardag!

Dit zijn mijn verjaardagsgeschenken:

 

 

Een uitzonderlijke gitaar...

 

Logo Fender

 

Fender - Artist Series - Kurt Cobain Jaguar® NOS 3-Color Sunburst

Fender - Artist Series - Kurt Cobain Jaguar® NOS 3-Color Sunburst

 

Dit is ongetwijfeld een gitaar die weinig uitleg hoeft, het is de legendarische Kurt Cobain Jaguar!

 

 

Techisch gezien is deze gitaar een identieke kopie van de favoriete gitaar van Kurt Cobain in NOS (New Old Stock) versie, inclusief de afwijkende onderdelen en de juiste pick-ups. Ter gelegenheid van 20 jaar 'Nevermind' van Nirvana werd deze gitaar reeds in 2011 uitgebracht in een Road Worn versie waarop ook alle cosmetische beschadigingen tot in het kleinste detail waren nagemaakt. Maar ik heb al een Road Worn versie van de James Hetfield Truckster en die bewust aangebrachte en nagemaakte beschadigingen hebben mij nooit echt weten te bekoren. Ik besteed trouwens erg veel zorg aan mijn collectie gitaren en probeer ze in zo goed mogelijke staat te houden, dus die Road Worn en Relic rage is echt niet aan mij besteed.

Ik was dan ook erg blij dat Fender onlangs uitkwam met de Kurt Cobain Jaguar NOS versie, met wel de 100% authentieke klank van deze iconische gitaar, maar zonder het afgeleefde 'grunge' uiterlijk, I love it!

BTW, deze gitaar werd hier geleverd op 5 april, achteraf ontdekte ik dat dit dezelfde datum was waarop Kurt Cobain zelfmoord pleegde...

 

Met twee bijbehorende gitaareffect pedalen...

 

 

Logo BOSS

 

Boss - DS-1 Distortion

Photo BOSS DS-1

 

 

Logo Electro-Harmonix

 

electro-harmonix - 4800 Small Clone Chorus

Photo Electro-Harmonix - 4800 Small Clone

 

Deze 2 pedalen zijn onlosmakelijk verbonden met Kurt Cobain, want de Boss DS-1 Distortion met de electro-harmonix Small Clone Chorus zijn verantwoordelijk voor de typische gitaarsound van Kurt Cobain en Nirvana. Zowat het gehele album 'Nevermind' werd er mee opgenomen.

 

 

En nog uitzonderlijke gitaar...

 

Logo Fender

 

Fender - Artist Series - Jimi Hendrix Stratocaster® Black

Fender - Artist Series - Jimi Hendrix Stratocaster® Black

 

Ook dit is ongetwijfeld een gitaar die weinig uitleg hoeft, het is een Jimi Hedrix Stratocaster!

Dit is een eerder bizarre gitaar gebouwd volgens een speciaal door Fender uitgedacht concept om de typische sound van Jimi Hendrix zo goed mogelijk te benaderen. Het is dus geen kopie van een gitaar van Jimi Hendrix, maar wel een ode aan Jimi Hendrix en wel speciaal voor rechtshandige gitaristen.

Jimi Hendrix was namelijk linkshandig en speelde op rechtshandige gitaren waarop de snaren ondersteboven waren aangebracht. Erg handig was dat niet, want de gitaar hing dan uiteraard geheel ondersteboven, enkel de snaren zaten correct. Alhoewel 'correct' niet helemaal het juiste woord is, want de snaarlengte was uiteraard wel omgekeerd, de lage E-snaar was nu de langste snaar i.p.v. de hoge E-snaar en omgekeerd. Hierdoor wordt bijvoorbeeld het opduwen van snaren gemakkelijker, wat een deel van de typische gitaarklank van Jimi Hendrix verklaart.

Fender heeft dit speciale effect van omkeerde snaarlengtes verkregen door een rechtshandige Stratocaster te bouwen met een gitaarnek en kop van een linkshandige Stratocaster, waardoor de besnaring inderdaad omgekeerd dan normaal wordt. Maar ook de gitaarelementen werden ondersteboven gezet, wat dan ook weer klopt met het gebruik van een rechtshandige gitaar door een linkshandige gitarist. De tremelo-hendel hangt echter wel standaard onderaan (bij een rechtshandige gitaar die ondersteboven wordt bespeeld hangt de tremelo-hendel bovenaan en dus vooral erg in de weg), wat de bespeelbaarheid van deze gitaar uiteraard erg ten goede komt.

Er was keuze uit een witte of een zwarte versie, ik heb al een witte Stratocaster uit 1996 die mooi verouderd is, dus was een zwarte de meest logische keuze. Maar ik heb ze ook gekozen omdat de witte eigenlijk enkel refereert naar de gitaar die Jimi Hendrix gebruikte op het Woodstock festival in 1969, terwijl een zwarte Stratocaster zijn favoriete gitaar was (ook gekend als 'Black Beauty').

Dit is een foto van Jimi Hendrix met zijn Black Beauty, enkele dagen voor zijn overlijden in 1970:

 

 

 

Met bijbehorende gitaareffectpedalen...

 

 

Logo Dunlop

 

Dunlop - 535Q Cry Baby® Multi-Wah

 

 

 

Dunlop - Jimi Hendrix Fuzz Face Mini Distortion

 

 

 

Logo Electro-Harmonix

 

electro-harmonix - Big Muff Pi Deluxe

Photo Electro-Harmonix - Big Muff Pi Deluxe

 

Deze 3 pedalen zijn onlosmakelijk verbonden met Jimi Hendrix.

Eerst en vooral een Dunlop 535Q Cry Baby® Multi-Wah pedaal, er is tegenwoordig keuze uit heel wat verschillende Dunlop Cry Baby® modellen, er is ook een Cry Baby® Jimi Hendrix Signature. Maar na lang overwegen heb ik gekozen voor de Dunlop 535Q Cry Baby® Multi-Wah pedaal. Deze geeft niet enkel het typische Jimi Hendrix geluid, maar kan je ook kiezen voor andere instellingen waardoor dit pedaal voor heel wat muziekgenres in te zetten is (o.a. door een 6-standen schakelaar en regelknoppen). Dit pedaal wordt niet voor niets het zwitsers zakmes van de wah pedalen genoemd.

Als tweede is er de Dunlop Jimi Hendrix Fuzz Face Mini Distortion. Jimi Hendrix gebruikte vroeger de legendarische Dallas Arbiter Fuzz Face die tegenwoordig enkel nog verkrijgbaar is als Dunlop Jimi Hendrix Fuzz Face Distortion. Dit is echter een zeer groot pedaal met de originele (omgekeerde) input-output aansluitingen en enkel de mogelijkheid om het pedaal met een 9V batterij te gebruiken. De Jimi Hendrix Fuzz Face Mini Distortion heeft echter exact dezelfde electronische onderdelen als zijn grote broer, maar is 2/3de kleiner, heeft de standaard output-input aansluitingen zoals alle andere hedendaagse gitaarpedalen en een aansluiting voor een 9V DC stroomadapter. Ik heb dan ook gemakshalve gekozen voor de recente mini-versie omdat deze gewoon veel handiger is in het gebruik dan de grote.

Als laatste is er ook nog een electro-harmonix Big Muff Pi Deluxe. Jimi Hendrix gebruikte de legendarische NYC Big Muff Pi, tegenwoordig is dit deze enkel nog verkrijgbaar als electro-harmonix Big Muff Pi. Ik heb echter gekozen voor de electro-harmonix Big Muff Pi Deluxe, deze versie is identiek aan de originele electro-harmonix Big Muff Pi, maar werd uitgebreid met enkele extra functies zoals een noise gate en een filter. Dit pedaal is trouwens niet enkel gekend door Jimi Hendrix, maar is evenzeer mede-verantwoordelijk voor de gitaarklank van Carlos Santana en DAVID Gilmour

 

 

Zo, ik denk dat beide gitaren een mooie aanwinst zijn voor de collectie, ze zijn in ieder geval afwijkend genoeg van de standaard uitvoeringen om interessant te zijn voor gitaristen die in de studio komen. En de vijf bijbehorende gitaareffect pedalen... zijn de kers op de (verjaardags)taart!

 

 

22 maart 2016

 

 

Graphic Brussel 22 maart 2016

 

In memoriam

 

Brussel - 22 maart 2016

 

Graphic Brussel 22 maart 2016

 

 

09 maart 2016

 

In memoriam

 

Sir George Martin

03 januari 1926 - 08 maart 2016

 

Photo Sir George Martin

 

Sir George Marin was een muziekproducer, arranguer, componist, dirigent, geluidsingenieur and muzikant. En uiteraard was hij ook wereldberoemd als producer van The Beatles en artiesten zoals Ella Fitzgerald, Peter Gabriel, Sting, Meat Loaf, Celine Dion, Elton John en Kate Bush. Als producer won hij 7 Grammy Awards en hij had ook 30 nummer-één hit singles in Groot-Britannië en 23 nummer-één hits in de Verenigde Staten.

Ik heb de eer gehad verschillende producers workshops van Sir George Martin te mogen bijwonen en ik heb enkel maar goede herinneringen aan Sir George Martin en zijn inspirerende workshops. Samen met de workshops van Tony Visconti (producer van DAVID Bowie) legden zij de fundering voor mijn persoonljke cariërre in de muziekwereld. Tot op vandaag gebruik ik nog steeds veel van hun werkmethodes als producer en geluidsingenieur in mijn studio

 

 

27 februari 2016

 

Nieuwe aanwinsten voor 2016:

 

 

Een nieuwe microfoon voor zangopnames
met een legendarisch insigne

 

Logo Neumann

 

NEUMANN TLM 49 vocal microphone

cardioid large diaphragm condenser microphone

 

Photo Neumann TLM 49

 

Waarom juist deze microfoon?

- hij heeft de beroemde K 47 microfoon capsule van de legendarische NEUMANN M 49 en U 47

- hij heeft een transformatorloos ontwerp met minder kleuring

- hij heeft een warme klank die speciaal werd geoptimaliseerd voor zangopnames

- hij won de 2006 TEC Award in de categorie MICROPHONE TECHNOLOGY / RECORDING

Het is in ieder geval de perfecte aanvulling voor mijn NEUMANN U 87ai en al mijn andere high end studiomicrofoons

 

 

En symfonische strijkers om "U" tegen te zeggen

Logo Vienna Symphonic Library

 

Graphic Vienna Dimension Strings 1

 

Vienna Dimension Strings 1

 

175.8 GB (of meer dan 830,000 samples)
van de meest excellente klanken van symfonische strijkers
die vandaag beschikbaar zijn!

 

De Vienna Symphonic Library (VSL) is wellicht de grootste sample-biblotheek die bestaat met in het totaal meer dan 1000 GB aan data of meer dan 2 miljoen samples, uiteraard met een bijhorend prijskaartje van meer dan 10.000 euro voor de volledige collectie. Deze collectie omvat een volledig symfonisch orkest met een erg 'klassieke' sound en is dus uitermate geschikt voor het componeren van klassieke muziek. Daarom is de collectie eigenlijk wat minder geschikt voor pop- en rockmuziek.

Enkele jaren geleden is VSL echter geheel opnieuw begonnen met het opnemen van samples en heeft men de Vienna Dimension Strings 1 ontwikkeld. In tegenstelling tot de standaard collectie met samples van solo instrumenten en instrumentgroepen heeft VSL hier een geheel ander concept ontwikkeld. Heel eenvoudig uitgelegd heeft men 8 muzikanten die samen spelen toch elk apart opgenomen op een 'silent stage'. Dit geeft als resultaat dat je 8 verschillende muzikanten ter beschikking hebt die ook geheel apart 'bestuurbaar' zijn via MIDI. Je kan bv. per muzikant bepalen welke strijktechniek hij gebruikt, hoeveel fouten hij speelt, hoe ver hij afwijkt van absolute toonvastheid, hoeveel menselijk gevoel er geuit wordt, enz... Dit geeft een totaal andere benadering van het gegeven 'gesamplede strijkers' dan traditioneel het geval is met een veel realistischer eindresultaat. Dit maakt deze collectie dan ook uitermate geschikt voor gebruik in populaire muziek en ook hedendaagse klassieke muziek.

Ondertussen is ook Vienna Dimension Strings 2 in ontwikkeling en ook al deels beschikbaar, opgenomen volgens hetzelfde principe, maar dan “con sordino” gespeeld (met gedemte snaren). Misschien wordt deze collectie in de toekomst ook nog aangekocht, alhoewel “con sordino” strijkers in poulaire muziek niet zo erg veel gebruikt worden

 

 

En een software update van een volledig symfonisch orkest dat op zijn minst legendarisch mag genoemd worden

 

Logo IK Multimedia

Graphic MIROSLAV PHILHARMONIK 2

MIROSLAV PHILHARMONIK 2

De meest emotionele symfonisch orkest collectie ooit!

 

Deze collectie is op zijn minst even gekend als de bovenvermelde Vienna Symphonic Library, maar dan veel betaalbaarder, of toch vandaag de dag. Ik werk al sinds 1996 met de symfonische orkest collectie van Miroslav Vitous. Oorspronkelijk waren dit 5 CD-Roms x 650 MB = 3,25 MB (= 0,00325 GB) aan data voor SampleCell II en andere samplers. Deze collectie kostte toen 200.000 BEF of 5.000 euro, ik was 1 van de weinigen die ze had.

In 2005 bleek dat het muzieksoftwarebedrijf IK Multimedia het project samen met Miroslav Vitous en het Czech Philharmonic Orchestra had verder gezet, want toen kwam plots' MIROSLAV PHILHARMONIK' uit als een apart Virtual Instrument plug-in. Deze bevatte 7 GB aan data en meer dan 1.300 instrument patches en dit voor een tiende van de oorspronkelijke prijs. Dit was natuurlijk een zeer grote vooruitgang in de mogelijkheden, klankenpallet en dus ook qua prijs.

Tot IK Multimedia in december 2015 uitkwam met 'MIROSLAV PHILHARMONIK 2', de logische opvolger van 'MIROSLAV PHILHARMONIK'. Vandaag omvat deze plug-in 55 GB aan data en meer dan 2.300 instrument patches. Het bijzondere aan deze collectie is altijd geweest dat er veel emotie in de originele opnames zit, wat deze collectie minder 'klassiek' maakt dan sommige andere virtuele symfonische orkesten zoals bv. VSL. Daarom is deze collectie ook uitermate geschikt voor filmmuziek. En nog steeds helemaal niet zo duur als je zou verwachten.

 

 

En nog 2 software updates voor mensen die soms wat moeite hebben om toonvast te zingen...

 

Logo Antares

 

Logo Auto-Tune 8

 

Screenshot Auto-Tune 8

 

Screenshot Auto-Tune 8

 

 

Logo Celemony

 

Logo Melodyne 4 studio

 

Screenshot Melodyne 4 studio

 

 

En als laatste nog een plug-in voor mensen die niet goed electrische gitaar kunnen spelen (zoals ik)

 

UJAM logo

 

Logo Virtual Gitarist IRON

 

Screenshot Virtual Gitarist IRON

 

VIRTUAL GUITARIST IRON is een studio sessie gitarist in een doosje. Deze plug-in speelt authentieke riffs en power chords en bevat 100 verschillende styles, meer dan 1100 phrases, meerdere gitaarversterkers en gitaareffecten. Het maakt het opnemen van authentieke elektische gitaar tracks een fluitje van een cent, niet kunnen gitaar spelen is nog nooit zo leuk geweest.

Eindelijk beschikbaar voor Pro Tools en ook bij Delta Music Belgium, maar uiteraard is het echte werk ook nog steeds mogelijk want er zijn nog steeds gitaren in overvloed!

 

 

08 februari 2016

 

In memoriam

 

Robert "Berre" Bergen

24 november 1962 – 07 februari 2016

 

Photo Berre Bergen

Hij was één van de tofste mensen in het muziekwereldje die ik ooit ontmoet heb.
We hadden al vele jaren een kleine vriendschap gebaseerd op wederzijds respect, ook al zagen we elkaar niet zo heel veel...

 

Photo Berre Bergen

We zaten samen nog aan deze tafel bij hem thuis, ook al was hij toen al erg ziek...

 

Photo Berre Bergen en Larissa

Ik wens zijn lieve vrouw Larissa, familie en vrienden heel veel sterkte toe in deze moeilijke dagen

 

 

10 januari 2016

 

In memoriam

 

DAVID Bowie

8 januari 1947 - 10 januari 2016

 

Photo David Bowie

 

 

"Oh, I'll be free
Just like that bluebird
Oh, I'll be free
Ain't that just like me?"

(laatste woorden van de song 'Lazarus')

 

Ik heb vele jaren geleden de eer gehad hem te ontmoeten in de Wisseloord Studio's in Hilversum (NL) en getuige te zijn van enkele opname-sessies. Dit was toen erg indrukwekkend voor mij, vooral dan door de technische en productionele kant van de zaak. Ik heb er heel wat van opgestoken, maar David Bowie zelf herinner ik mij niet meer zo goed. Hij was toen voor mij gewoon één van de muzikanten die aanwezig waren in de opnameruimte en ik was vooral geïnteresseerd in de microfoonopstellingen en in de knopjes op de reusachtige mengtafel.

Later heb ik hem nog enkele keren live aan het werk gezien en met de jaren ben ik zijn oeuvre meer en meer gaan waarderen, tot zover dat ik hem nu heel erg bewonder voor wat hij betekend heeft voor de muziekwereld.

Ik heb ook zijn laatste CD 'Blackstar' gekocht (al in pre-order, dus ik had hem al gehoord voor zijn overlijdensbericht) en die is zo indrukwekkend, niemand anders dan David Bowie had zijn nakende dood zo goed kunnen omvatten als hij gedaan heeft (hij was al enige tijd ongeneeslijk ziek). Het is om heel stil van te worden... heel erg stil...

Respect!

 

 

 

 

Graphic archiefkast

 

 

 

 

Copyright © 1995-2024 van Delta Music Belgium • Dolby Atmos Music Studio • Rummenweg 30 • 3800 Sint-Truiden • België
Alle rechten voorbehouden
Privacyverklaring en cookiebeleid
Alle productnamen, logo's en merken zijn eigendom van hun respectievelijke eigenaren.
Alle bedrijfs-, product- en servicenamen die op deze website worden gebruikt, dienen uitsluitend ter identificatie.
Het gebruik van deze namen, logo's en merken impliceert geen endorsement.